Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Galium debile & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Reboulo(-cheresclo)

Galium debile

Rubiaceae

Nom en français : Gaillet chétif.

Descripcioun :
Aquesto reboulo trachis dins la palunaio e àutri relarg bagna (mueio, roubino...). Es uno planto pulèu grando e di proun ramificado. Se destrìo dis àutri reboulo qu'a ges de benc à la pouncho de si fueio. Li flour de 1,5 à 4 mm, noumbrouso, fan de gràndi paumo (paniculo). Apartenié, i'a gaire de tèms, à l'espèci palustre emé tres àutri meno. Coumpara emé la reboulo-aloungado que ié sèmblo proun. Pamens aquesto radiero a de fueio mai largo e li pecou di fru que parton sus li cousta.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 15 à 120 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Galium
Famiho : Rubiaceae


Ordre : Gentianales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 4 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Palun - Prado umido - Mueio
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Galium debile Desv., 1818 (= Galium palustre subsp. debile (Desv.) Berher, 1887 )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Galium debile & Blitum bonus-henricus

R
C
RR
RR
R
RR
ges
ges

Coumpara Reboulo(-cheresclo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò